Vicknasai

வினோபா பாவே (Vinoba Bhave, விநாயக் நரகரி பாவே, செப்டம்பர் 11, 1895 - நவம்பர் 15, 1982) ஒரு இந்திய அறப்போராளி, மனித உரிமைகள் ஆதரவாளர். இவர் மண் கொடை இயக்கத்துக்காக மிகவும் அறியப்படுகிறார். இவரே காந்தியின் ஆன்மீக வாரிசாக கருதப்படுபவர்^[

வாழ்க்கைப்பின்னணி....................

இவர் மராட்டிய மாநிலம் மும்பைமாவட்டம் கொலபா எனும் கிராமத்தில் கொங்கணஸ்த் பிராமணர் குலத்தில் நரசிம்புராவ்பாவே-ருக்மணிதேவி தம்பதியருக்கு பிறந்த மகனாவார்.தாய்மொழி:கொங்கணி/மராத்தி இவரின் சகோதரர்கள் பல்கொபா பாவே ,சிவாஜிபாவே இருவரும் சமூகசேவகர்கள்.
வினோபா பாவே சிறந்த இந்துஆன்மீக போதகர்,இந்திய விடுதலை போராளி.

இந்தியவிடுதலைஇயக்கம்...................

மகாத்மா காந்தியுடன் இணைந்து இந்திய விடுதலைப் போராட்டத்தில் தீவிர பங்கு கொண்டார்.

பூமிதான இயக்கம்..................

இந்தியாவில் பெரு நில உரிமையாளர்கள், நிலம் இல்லாதோருக்கு தானாக முன்வந்து நிலம் கொடையாக அளித்தலை 1951 ம் ஆண்டு வினோபா பாவேயால் தொடங்கப்பட்டது.

வினோபா பாவே இந்தியாவெங்கும் பயணம் செய்து நிலக்கொடை இயக்கத்துக்காக பிரச்சாரம் செய்தார். அவருடைய் சர்வோதயா ஆசிரமம் இவ்வியக்கத்தை ஒருங்கிணைத்து நடத்தியது. ஆயிரக்கணக்கான ஏக்கர் நிலங்கள் இவ்வியக்கத்தால் கொடையாக சேகரிக்கப்பட்டன.^[2]

13 ஆண்டுகள் காஷ்மீர் முதல் கன்னியாகுமரி வரை நடைப்பயணமாகவே வந்து 2,95,054 ஏக்கர் நிலத்தைத் இயக்கத்திற்காக தானமாகப் பெற்றார்^[3].

கீதை பேருரை......................

பகவத் கீதை என்பது இந்து சமயத்தினரின் முக்கிய நூல்களுள் ஒன்றாகும். மகாபாரதத்தில் நடைபெறும் குருச்சேத்திரப் போரில் கிருஷ்ணர், தர்மத்திற்காக போரிடும் பொழுது உறவுமுறைகள் குறுக்கிடக்கூடாது என்பது குறித்து விளக்கினார். அந்த விளக்கத்தில் தத்துவங்கள், யோகங்கள் போன்றவை பற்றியும் தெரிவித்த பகவத் கீதைக்கு வினோபா பாவே உரை எழுதினார்.

கருத்துவேற்றுமை.....................

இந்தியப் பிரதமர் திருமதி இந்திர காந்தியின் அவசரகால பிரகடனம் , சர்வாதிகார போக்கை கண்டித்தார்.

இவற்றையும் பார்க்க.........

தொடர்ந்து இயங்கினார் வினோபாவே. எட்டு மொழிகளைக் கற்று அந்தந்த ஊரின் மக்களின் மொழியில் உரையாடி பங்காற்றினார் அவர். மொத்தமாக அவர் வாழ்நாளில் ஒன்றரை லட்சம் கிராமங்களில் நாற்பது லட்சம் ஏக்கர் நிலங்கள் பெறப்பட்டு இருந்தது. இதில் இத்திட்டம் மிகச் சிறப்பாகப் பீகாரில் ராஜேந்திர பிரசாத்தின் வேண்டுகோளுக்கிணங்க மிகச்சிறப்பாகச் செயல்படுத்தப்பட்டது ^[4].

பாரதரத்னா விருது.....................

வினோபா பாவேயின் மிகச்சிறந்த தேசிய சேவைகளை பாராட்டி அவரது மறைவுக்கு பின் 1983ல் பாரத ரத்னா விருது வழங்கப்பட்டது.

மேற்கோள்கள்

கட்டற்ற கலைக்களஞ்சியமான விக்கிப்பீடியாவில் இருந்து.

==============================================================

Vinayak Narahari "Vinoba" Bhave (pronunciation (help·info); 11 September 1895 – 15 November 1982) was an Indian advocate of nonviolence and human rights. Often called Acharya (Sanskrit for teacher), he is best known for the Bhoodan Movement. He is considered as a National Teacher of India and the spiritual successor of Mohandas Gandhi. The Gita has also been translated into Marathi language by him with the name as Geetai means mother Geeta.

Early life and background........

Vinayaka Narahari Bhave was born on 11 September 1895 in a small village called Gagoji (present day Gagode Budruk) in Kolaba in the Konkan region of what is now Maharashtra. Vinayaka was the eldest son of Narahari Shambhu Rao and Rukmini Devi. The couple had five children; four sons named Vinayaka (affectionately called Vinya), Balakrishna, Shivaji and Dattatreya, and one daughter. His father was a trained weaver with a rationalist modern outlook, and worked in Baroda. Vinayaka was brought up by his grandfather, Shamburao Bhave and was greatly influenced by his mother Rukmini Devi, a religious woman from Karnataka. Vinayaka was highly inspired after reading the Bhagavad Gita, at a very young age.^[3]

A report in the newspapers about Gandhi's speech at the newly founded Benaras Hindu University attracted Bhave's attention. In 1918, on his way to Bombay to appear for the intermediate examination, Bhave threw his school and college certificates into a fire. Bhave took the decision after reading the piece of writing in the newspaper written by Mahatma Gandhi. He wrote a letter to Gandhi and after an exchange of letters, Gandhi advised Bhave to come for a personal meeting at Kochrab Ashram in Ahmedabad. Bhave met Gandhi on 7 June 1916 and subsequently abandoned his studies. Bhave participated with keen interest in the activities at Gandhi's ashram, like teaching, studying, spinning and improving the life of the community. His involvement with Gandhi's constructive programmes related to Khadi, village industries, new education (Nai Talim), sanitation and hygiene also kept on increasing.

Bhave went to Wardha on 8 April 1921 to take charge of the Ashram as desired by Gandhi. In 1923, he brought out Maharashtra Dharma, a Marathi monthly which had his essays on the Upanishads. Later on, this monthly became a weekly and continued for three years. In 1925, he was sent by Gandhi to Vaikom, Kerala to supervise the entry of the Harijans to the temple.

Bhave was arrested several times during the 1920s and 1930s and served a five-year jail sentence in the 1940s for leading non-violent resistance to British rule. The jails for Bhave had become the places of reading and writing. He wrote Ishavasyavritti and Sthitaprajna Darshan in jail. He also learnt four South Indian languages and created the script of Lok Nagari at Vellore jail. In the jails, he gave a series of talks on Bhagavad Gita in Marathi, to his fellow prisoners. Bhave participated in the nationwide civil disobedience periodically conducted against the British, and was imprisoned with other nationalists. Despite these many activities, he was not well known to the public. He gained national prominence when Gandhi chose him as the first participant in a new nonviolent campaign in 1940. All were calling him in his short name, Vinoba.^{[citation needed]} Bhave's younger brother Balkrishna was also a Gandhian. Gandhi entrusted him and Manibhai Desai to set up a nature therapy ashram at Urali Kanchan where Balkrishna spent all his life^[4][5][6][7]

Career,,,,,,,,,,,

Freedom struggle..............

Vinoba Kutir at Sabarmati Ashram

He was associated with Mahatma Gandhi in the Indian independence movement. He stayed for some time at Gandhi's Sabarmati ashram in a cottage that was named after him, 'Vinoba Kutir'. He gave talks on Bhagvad Gita in Marathi to his fellow ashramites.

These highly inspiring talks were later published as the book "Talks on the Gita", and it has been translated into many languages both in India and elsewhere. Bhave felt that the source of these talks was something from above and he believed that its influence will endure even if his other works were forgotten.

In 1940 he was chosen by Gandhi to be the first individual Satyagrahi (an individual standing up for Truth instead of a collective action) against the British rule.^[8] It is said that Gandhi envied and respected Bhave's celibacy, a vow he made in his adolescence, in fitting with his belief in the Brahmacharya principle. Bhave also participated in the Quit India Movement.

Religious and social work............

Gandhi and Bhave

Bhave's religious outlook was very broad and it synthesized the truths of many religions. This can be seen in one of his hymns "Om Tat Sat" which contains symbols of many religions. His slogan "जय जगत्" (Jay Jagat) i.e. "victory to the world" finds reflection in his views about the world as a whole.

Bhave observed the life of the average Indian living in a village and tried to find solutions for the problems he faced with a firm spiritual foundation. This formed the core of his Sarvodaya movement. Another example of this is the Bhoodan (land gift) movement started at Pochampally on 18 April 1951, after interacting with 80 Harijan families. He walked all across India asking people with land to consider him as one of their sons and so gave him one-sixth of their land which he then distributed to landless poor. Non-violence and compassion is a hallmark of his philosophy, he also campaigned against the slaughtering of cows.

Bhave said, "I have walked all over India for 13 years. In the backdrop of enduring perpetuity of my life's work, I have established 6 ashrams.

Brahma Vidya Mandir........

The Brahma Vidya Mandir is one of the ashrams that Bhave created. It is a small community for women that was created in order for them to become self-sufficient and non-violent in a community. This group farms to get their own food, but uses Gandhi's beliefs about food production, which include sustainability and social justice, as a guide. This community, like Gandhi and Bhave, has been influenced greatly by the Bhagavad-Gita and that is also used to determine their practices. The community perform prayers as a group every day, reciting from the Isha Upanishad at dawn, the Vishnu Sahasranama at mid-morning, and the Bhagavad-Gita in the evening. As of today, there are around 25 women who are members of the community and several men have also been allowed to join in the community.^[9]

Since its founding in 1959, members of Brahma Vidya Mandir (BVM), an intentional community for women in Paunar, Maharashtra, have dealt with the struggle of translating Gandhian values such as self-sufficiency, non-violence, and public-service into specific practices of food production and consumption. BVM's existence and the counter-narrative its residents practice demonstrate how one community debate the practicalities and tradeoffs in their application of self-sufficiency, non-violence, and radical democracy to their own social and geographic context. One mainstream narrative described by BVM and the farmers that work with them is that large-scale agriculture is inevitable, necessary, and the sole possibility of feeding the world. Instead, at BVM they reject the narrative that success in agriculture comes from expensive technology. BVM is a small community in India, therefore it does not hold much power to promote its beliefs and practices in the mainstream. Meanwhile, India today proudly proclaims its large and growing middle class, and although many see Gandhi as a hero, some reject his views in favor of US-style-consumerism and look for an alternate route in agriculture with technological advancements. The existence of BVM provides a counter-narrative on enacting alternative agricultural and social practices that were already being practiced by BVM´s women back in the 1960s.^[10]

 

 

Literary career................

Vinoba Bhave was a scholar, thinker, and writer who produced numerous books. He was a translator who made Sanskrit texts accessible to the common man. He was also an orator and linguist who had an excellent command of several languages (Marathi, Kannada, Gujarati, Hindi, Urdu, English, Sanskrit). Bhave was an innovative social reformer. He called "Kannada" script the "Queen of World Scripts" (Vishwa Lipigala Raani)^{[citation needed]} He wrote brief introductions to, and criticisms of, several religious and philosophical works like the Bhagavad Gita, works of Adi Shankaracharya, the Bible and the Quran. His views of Dnyaneshwar's poetry and works by other Marathi saints is quite brilliant and a testimony to the breadth of his intellect.

Bhave had translated the Bhagavad Gita into Marathi. He was deeply influenced by the Gita and attempted to imbibe its teachings into his life, often stating that "The Gita is my life's breath".^[11]

Some of his works are:

·         The essence of Quran

·         The essence of Christian teachings

·         Thoughts on education

·         Swarajya Sastra

Vinoba Bhave University, located in Hazaribagh district in the state of Jharkhand, is named after

him.

Vinoba Bhave and Land Donation Movement.........

On 18 April 1951,^[12] Bhave started his land donation movement at Pochampally of nalgonda district Telangana,^[13] the Bhoodan Movement. He took donated land from land owner Indians and gave it away to the poor and landless, for them to cultivate. Then after 1954, he started to ask for donations of whole villages in a programme he called Gramdan. He got more than 1000 villages by way of donation. Out of these, he obtained 175 donated villages in Tamil Nadu alone. Noted Gandhian and atheist Lavanam was the interpreter for Bhave during his land reform movement in Andhra Pradesh and parts of Orissa^[14]

Later life and death

Building in the Paunar ashram

Bhave spent the later part of his life at his Brahma Vidya Mandir ashram in Paunar in Wardha district of Maharashtra. He died on 15 November 1982 after refusing food and medicine for a few days by accepting "Samadhi Maran" / "Santhara" as described in Jainism.^{[citation needed]} The then Prime Minister of India, Indira Gandhi, who was visiting Moscow to attend the funeral of Soviet leader Leonid Brezhnev, cut short her visit to be at the Bhave's funeral.

Criticism.........

V.S. Naipaul has scathingly criticised Bhave in his collection of essays citing his lack of connection with rationality and excessive imitation of Gandhi. Even some of his admirers find fault with the extent of his devotion to Gandhi. Much more controversial was his support, ranging from covert to open, to Congress Party's government under Indira Gandhi, which was fast becoming unpopular. He controversially backed the Indian Emergency imposed by Prime Minister Indira Gandhi, calling it Anushasana Parva (Time for Discipline). Jayaprakash Narayan in his prison diary during the emergency sarcastically wrote about the meaning of Anushasan Parva.^[15] Congress party opponents at that time had coined the derogatory term "Sarkari Sant (Government Saint)" to describe him. Noted Marathi writer Purushottam Laxman Deshpande publicly criticised him and mocked him by writing article titled as "Vanaroba" which is disambiguation of name "Vinoba" and literally means monkey.

Awards....................

In 1958 Bhave was the first recipient of the international Ramon Magsaysay Award for Community Leadership.^[16] He was awarded the Bharat Ratna posthumously in 1983.^[17]

^{=================================================================}

From Wikipedia, the free encyclopedia

https://www.youtube.com/watch?v=2M-7BAN0vAs

===============================================

There is no greater spiritual path than the path of love. - Baba

கருணையே கடவுள்...............

* ஒவ்வொருவர் மனதிலும் இயல்பாகவே கருணை உணர்வு இருக்கிறது. ஆனால், அதனை வெளிப்படுத்துவதில் தான் வித்தியாசப்படுகின்றனர். கருணை என்பது பேராற்றல் வாய்ந்த ஒரு குணமாகும். அதில் அச்சம் என்பதற்கே இடமில்லை. துணிந்து செயல்படும் திறனுள்ளவர்கள் நிச்சயம் கருணை உள்ளவர்களாகவே இருப்பர். கடவுள் எங்கெங்கு இருக்கிறாரோ, அங்கெல்லாம் கருணையும் இருக்கிறது.

* தயவு, கருணை இவ்விரண்டும் வெளியில் இருந்து பார்க்கும் போது, ஒன்றுபோல தோன்றினாலும், உண்மையில் இரண்டிற்கும் வேறுபாடு உள்ளது. கடவுளை உணர்ந்து, அவரிடம் தம்மை அர்ப்பணித்தவர்களிடம் இயல்பாகவே கருணை கொண்ட மனம் இருக்கும். அவரை அறியாதவர்களிடம் தயவு செய்யும் குணம் இருக்கும். யாரும் கட்டாயப்படுத்தாதபோது, தானாகவே வெளிப் படுவது கருணை. நிர்ப்பந்தங்களால் வெளிப்படும் குணம் தயவு. ஆகவே, மனதில் கருணையுடையவர்களாக இருப்பதே சிறந்தது.

* மனதில் சத்திய உணர்வுடன் இருங்கள். அதனை முழுமையாக அறிந்து கொள்வதற்கு முயற்சி செய்யுங்கள். அதற்கு முதலில் மனதை அமைதிப்படுத்திக் கொள்ளுங்கள். அந்த உணர்வை உங்கள் அளவில் மட்டும் நிறுத்திக் கொள்ளாதீர்கள். எதிரியும், அதன் தன்மையை தெரிந்து கொள்ளும்படியாக வெளிக் காட்டுங்கள். அப்போதுதான் அவர்களது மனதிலும் சத்திய உணர்வு வரும். சத்தியத்தின் ஒப்பற்ற தன்மையால், அவர்கள் உங் களுடன் நட்பு கொண்டுவிடுவார்கள். அத்தகைய ஆற்றல் சத்தியத் திற்கு உண்டு.

பரந்த மனம் வேண்டும்.............

* கற்பனையின் சிறகுகளைக் கிள்ளாதே. அதற்கு மாறாக, எண்ணத்தால் பரந்த மனப்பான்மை கொள்.

* வாழ்வில் உயரிய நோக்கமும், ஆர்வமும் இல்லாவிட்டால் ஒரு அடி கூட உன்னால் முன்னேற முடியாது.

* மனதின் சக்தியை உணர்ந்து நடந்து கொள். 'நிச்சயம் வாழ்வில் முன்னேறுவேன்' என்று செயல்படு.

* விலங்கு போல இழிவாக நடந்து கொள்ளாதே. மனிதப்பிறவியை முன்னேறுவதற்கான கருவியாக பயன்படுத்து.
வினோபாஜி

(இன்று வினோபாஜி நினைவு தினம்)

courtesy Dinamalar.

=========================================

ஓம் சாயி நமோ நம! ஸ்ரீ சாயி நமோ நம!

ஜெய ஜெய சாயி நமோ நம! சத்குரு சாயி நமோ நம!

My dearest friend, friends
Have a wonderful day!!!

அன்பின் உறவுக்கும், உறவுகளுக்கும்
என் இனிய வணக்கங்கள்`!!!
அன்புடன் vicknasai.

=========================================